Op het erf waar ik vroeger woonde staat nu een megastal. Aan De Velde, achter de dijk die ons beschermde tegen het Zwartewater, had mijn vader zijn melkveehouderij met koeien. Ik zou de vierde generatie op het erf zijn geweest, maar het liep anders. Vandaar de megastal. Naast het reusachtige gevaarte bevindt zich de kleinere ligboxenstal van papa, destijds een enorme stap richting een modern landbouwbedrijf, inmiddels gedateerd. Ons oude huis, dat me vroeger met zijn grootsheid omringde, valt nu in het niet. We hadden een immense woonkamer met een klein trappetje naar mijn slaapkamer, de schouw waar Sinterklaas zijn cadeautjes achterliet en de bedstee die dienst deed als speelgoedkast. Mijn herinneringen aan de boerderij kwamen spelend tot stand. Ik hoefde nog niet te oogsten.
Met dit essay won ik in 2019 de Joost Zwagerman Essayprijs.
Lees verder in de Nederlandse Boekengids.